Berneński pies pasterski

Historia rasy:

Szwajcarskie psy pasterskie pochodzą od molosowatych psów , które towarzyszyły legionom Cezara kiedy wkraczały do  Szwajcarii przez przełęcz św. Bernarda. potomkowie tych psów krzyżując się z owczarkami zaganiającymi dały początek kilku psom pasterskim. Berneńczyk jest psem podwórzowym, wiejskim o starym rodowodzie. W okolicach Berna i u podnóża Alp wykorzystywany był do stróżowania, zaganiania i transportu. Pierwotna nazwa rasy to Durrbachler, a inincjatorem powstania pierwszej profesjonalnej hodowli był Fritz Probst. W 1907 roku kilku hodowców założyło „Szwajcarki Klub Durrbachlera” i opracowało wzorzec rasy. Od tej pory oficjalna nazwa rasy to Berneński Pies Pasterski..

Temperament/charakter:

Pewny siebie, czujny i odważny pies, uważny, oddany, czuły i łagodny w stosunku do zaufanych osób, przyjazny w stosunku do nieznajomych. Berneńczyk jest psem inteligentnym o umiarkowanym temperamencie i łatwo daje się ułożyć, jest wierny, lojalny.Ze względu na swój charakter często wykorzystywany jest w dogoterapii, przy pracy z osobami  niepełnosprawnymi i chorymi dziećmi. Sprawdza się świetnie także do poszukiwania osób zasypanych przez gruz czy lawiny śnieżne.

Potrzeby rasy:

Berneńczyk to pies potrzebujący bliskiej więzi z opiekunem, mocno przywiązujący się do opiekuna dlatego też nie nadaje się do kojca. Ze względu na swoje rozmiary należy pamiętać o rozpoczęciu właściwego treningu już w wieku szczenięcym. Nie znosi ostrego traktowania i krzyku, wychowywany w taki sposób może stać się lękliwy lub agresywny. Dorosły Berneś to pies raczej spokojny, nie wymagający. Bardzo dobrze sprawdzi się jako kompan osób lubiących długie wycieczki, lubi pływać i spacerować.

Zdrowie i pielęgnacja:

Jak każdy ciężki pies tych rozmiarów może mieć tendencje do dysplazji stawów biodrowych. Zdarzają się wrodzone wady powiek (entropia i ektropia) oraz skręty żołądka. Kiepsko znosi upały dlatego w ciepłe dni koniecznie trzeba mu zapewnić zacienione miejsce. Pielęgnacja mimo gęstej i dłuższej szaty nie jest wymagająca ani czasochłonna i poza okresem linienia nie wymaga częstego szczotkowania.

[pdf-embedder url=”https://dog.net.pl/wp-content/uploads/2017/10/451.pdf”]