Leonberger

Historia rasy:

Leonberger to stosunkowo młoda rasa. Na przełomie lat 30tych i 40tych XIX wieku radny miasta Leonberg skojarzył sukę Nowofundlanda z psem pochodzącym z klasztoru na Przełęczy św. Bernarda. Do kolejnych kojarzeń wykorzystał pirenejskiego psa górskiego, w efekcie czego uzyskał bardzo dużego psa o dłuższej szacie. Zamiarem radnego było wyhodowanie psa przypominającego lwa będącego w herbie miasta. Pierwszy Leonbergery urodziły się w roku 1846 i szybko stały się popularne jako symbol pozycji właścicieli. Jest psem bardzo dużym, niezwykle majestatycznym i eleganckim.

Temperament/charakter:

Leonberger to pies niezwykle zrównoważony i na ogół spokojny jednak jak na psa tych rozmiarów ma dość żywe usposobienie. Wyróżnia go nadzwyczajne opanowanie, pewność siebie, nieustraszoność i przyjazne nastawienie do ludzi, choć wobec obcych jest nieufny, powściągliwy i nie spoufala się. Jest bardzo towarzyski i lojalny oraz przywiązany do opiekuna. Nie wykazuje lękliwości ani agresji. Cechuje go wysoka zdolność zapamiętywania, bardzo łatwo i szybko się uczy, jest posłuszny oraz łatwo się podporządkowuje.

Potrzeby rasy:

Leon nie jest psem do sportów ekstremalnych, lubi jednak umiarkowaną aktywność, długie spacery i uwielbia pływanie – woda to jego żywioł. Chętnie się bawi, nie znosi samotności więc nie powinien być zostawiany sam na długie godziny. Będzie doskonałym kompanem osób lubiących piesze wycieczki oraz dla rodzin ze starszymi dziećmi. Z uwagi na pokaźne rozmiary, masę i siłę warto wcześnie rozpocząć trening posłuszeństwa, mimo że jest to pies łatwy w układaniu, to warto poświecić czas na właściwą socjalizację i wychowanie tego łagodnego olbrzyma. Leon nie wymaga dużego domu, dobrze znosi warunki mieszkaniowe, wystarczy mu odpowiednio duże legowisko z którego będzie mógł obserwować domowników.

Zdrowie i pielęgnacja:

Jak każdy ciężki olbrzym może mieć tendencje do dysplazji stawu biodrowego. Spotyka się także wady powieki (entropia i ektropia) oraz skręty żołądka. Pielęgnacja leona nie stwarza większych problemów poza okresem linienia, ważne jest w miarę regularne szczotkowanie i rozczesywanie zwłaszcza okolic uszu i portek.

[pdf-embedder url=”https://dog.net.pl/wp-content/uploads/2017/10/1451.pdf”]