Seter irlandzki

Historia rasy:

Do długowłosych wyżłów brytyjskich zaliczyc można trzy rasy: Setera angielskiego, irlandzkiego oraz szkockiego. Nazwa rasy pochodzi od agnielskiego ” to set” czyli posadzić, obniżyć, przysiadać co zwiazane jest z charakterystycznym przysiadaniem psa po zlokalizowaniu zwierzyny. Seter irlandzki powstał w Irlandii i wyraźnie wyodrębnionym typem był już w XVIII wieku i wykorzytywany był przez szlachtę do tropienia zwierzyny. W 1882 roku powstał Klub Setera Irlandzkiego, a pierwszy standard rasy opracowano 4 lata później. W Polsce rasa jest dość popularna – głównie ze względu na swój wygląd.

Temperament/charakter:

Seter Irlandzki to pies o żywiołowym temperamencie. Jest pełen energii, aktywny, ruchliwy, szybki i wytrzymały. Cechuje go silny instynkt myśliwski i chyba największy ze wszytskich seterów temperament. Jest bardzo inteligentny, bystry, uważny,szybko się uczy (także złych nawyków!), jest niezależny i uparty. Irland jest także niezywkle wesoły,skory do zabawy, towarzyski, łagodny, wylewny i pozbawiony agresji. Nie jest także hałaśliwy, szczeka raczej niewiele, jest otwarty i przyjacielski w stosunku do wszystkich osób – także nieznajomych, nie nadaje się na stróża. Jest pełne radości życia i długo zachowuje młodzieńczy charakter – to rasa późnodojrzewająca.

Potrzeby rasy:

Seter to żywiołowy i aktywny pies, który ponad wszystko potrzebuje swobodnie biegać. Nie wymaga jednak dużej kreatywnosci od opiekuna – wystarczy mu bowiem duża łąka, las, jezioro i pies jest w swoim żywiole – wystarczy odpiąć smycz. Na dworze aktywny biegacz, w domu spokojny śpioch. To wspaniały pies dla osób, które lubią sportowy tryb życia, obcowania z naturą, długie spacery i wycieczki. Będzie też świetnym kompanem dla starszych dzieci, osób samotnych i aktywnych seniorów. Seter wymaga konsekwentnego, ale spokojnego i wyrozumiałego opiekuna, który poświęci mu czas na własciwa socjalizację i trening podstaw posłuszeństwa -zwłaszcza naukę przywołania.

Zdrowie i pielęgnacja:

Szata setera wymaga regularnego czesania, uwagę szczególną trzeba zwracać na pielęgnację uszu, które są długie i słabo wentylowane przez co mogą mieć tendencje do infekcji bakteryjnych i grzybiczych. Irland to rasa długowieczna i na ogół zdrowa, jednak ma predyspozycje do skrętu żołądka, zdarza się także dysplazja stawu biodrowego oraz wady powiek (entropium, ektropium). Sporadycznie występują także choroby nowotworowe, niedoczynność tarczycy oraz postępujący zanim siatkówki.

[pdf-embedder url=”https://dog.net.pl/wp-content/uploads/2017/10/1201.pdf”]