Decydując się na szczeniaka każdy opiekun bierze na siebie ogromną odpowiedzialność za to, w jaki sposób go wychowa. To, na jakiego psa wyrośnie ta mała kudłata kuleczka, w przeważającej mierze jest efektem naszych działań i rozważnego socjalizowania psa w najbardziej krytycznym okresie „tzw. okienka socjalizacyjnego”.
Czy nasz szczeniak jako dorosły pies będzie zrównoważony i towarzyski, odważny i otwarty, chętny do podejmowania wyzwań, samodzielny i aktywny, czy też będzie borykał się z różnymi problemami wynikającymi z nieuświadomionych braków lub błędów w wychowaniu i socjalizacji?
Czy nasz szczeniak jako dorosły pies będzie zrównoważony i towarzyski, odważny i otwarty, chętny do podejmowania wyzwań, samodzielny i aktywny, czy też będzie borykał się z różnymi problemami wynikającymi z nieuświadomionych braków lub błędów w wychowaniu i socjalizacji?
W tym dziale dowiesz się wszystkiego na temat wychowania i socjalizacji szczeniąt.
Jak nauczyć szczeniaka czystości w domu?
- Zacznij naukę od razu, gdy tylko szczeniak pojawi się w domu;
- Zaopatrz się w specjalne maty do nauki czystości – szczeniak musi
i będzie na początku załatwiał się często, nie zawsze będzie możliwość wyjścia na spacer –zwłaszcza w okresie kwarantanny poszczepiennej. Wyznacz miejsce, w którym piesek będzie miał możliwość załatwienia się, kładąc tam matę (dodatkowo można spryskać matę preparatem Puppy Trainer). Pamiętaj, aby nie uczyć pieska jednocześnie załatwiania się na dworze i na matę,
ponieważ nie będzie rozumiał czego się od niego wymaga. Możesz najpierw nauczyć załatwiania się na matę a następnie na dworze lub od razu na dworze. - W początkowym okresie wychodź z pieskiem tak często jak to możliwe – po każdym posiłku, po każdej drzemce, po każdej zabawie i przed snem -nawet jeśli będzie to początkowo oznaczało kilkanaście spacerów w ciągu dnia..
- Ilekroć piesek załatwi się we właściwym miejscu, natychmiast sowicie i entuzjastycznie go nagradzaj – smaczkami (które warto mieć zawsze przy sobie), pieszczotami, słowami. To w końcu jego pierwsze sukcesy!
- wykluczone są wszelkie awersyjne metody jak krzyki, strofowanie, łapane za kark, wtykanie nosa w odchody żeby ‘pokazać’ psu co zrobił jeśli zdarzy mu się załatwić nie tam gdzie trzeba, piesek nie robi tego złośliwie, a stosowanie kar może doprowadzić do utraty zaufania i poczucia bezpieczeństwa, utrwalenia lęku i doprowadzić do problemów z zachowaniem w późniejszym okresie.
- Jeśli zdarzy mu się ‘popełnić przestępstwo’ w domu, nie rób z tego ‘afery’, zignoruj psi występek – nie karz i nie chwal (oczywiście koniecznie należy szybko usunąć wszystkie ślady zbrodni)
- Ślady moczu należy na bieżąco usuwać np. wodą z octem lub innymi dostępnymi detergentami, by wyeliminować zapach i identyfikację miejsca (np. ulubionego dywanu) z załatwianiem się.
- Koniecznie uzbrój się w cierpliwość i bądź wyrozumiały, szczeniak to psie dziecko, które nie od razu będzie wiedziało czego od niego oczekujesz i musi się dopiero wszystkiego nauczyć.
opracowanie własne dog.net.pl
Hannę Bota, behawiorysta/trener psów
Szczeniaki jak wiadomo gryzą w zasadzie wszystko, ofiarami ząbków padają inne szczenięta w miocie, przedmioty, a także nasze ręce.
Bywa, że na początku wydaje nam się to zabawne i słodkie więc tolerujemy takie zachowanie, często nawet zachęcając do gryzienia w sposób mniej lub bardziej świadomy. Z czasem jednak gdy psiak rośnie jego gryzienie staje się coraz bardziej dokuczliwe.
jak zatem zapobiec utrwalaniu tego zachowania?
– przede wszystkim NIGDY, absolutnie nigdy, nie bawimy się z psem przy użyciu samych rąk. Zamiast zaczepiać dłonią psa, lepiej weź zabawę, szarpak, lub maskotkę i baw się przy jej użyciu, aby pies nie kojarzył, że gryzienie rąk jest normalne i akceptowalne
– jeżeli podczas zabawy pies złapie rękę, natychmiast zwróć uwagę np mówiąc AŁA lub E-E i przerwij na kilka chwil zabawę oraz wycofaj swoją uwagę. To dla psa wyraźny sygnał, że gryzienie rąk nie przynosi żadnych korzyści
– gryzienie jest jedną z podstawowych i wrodzonych potrzeb psa, którą musi w jakiś sposób zrealizować. zapewnij psu atrakcyjne gryzaki – suszone uszy, kostki, zabawki itp.
– pokaz psu, że może nawiązywać kontakt z twoimi rękoma w inny sposób, poza gryzieniem – np posmaruj dłonie czymś pysznym i daj psu do wylizania
– naucz psa delikatnego obchodzenia się z rękoma. w tym celu możesz np powkładać między place smaczki i dać je psu do wyciągnięcia. Będzie musiał z wyczuciem użyć zębów by wydobyć smakołyki, jednocześnie nie gryząc ręki.
Bywa, że na początku wydaje nam się to zabawne i słodkie więc tolerujemy takie zachowanie, często nawet zachęcając do gryzienia w sposób mniej lub bardziej świadomy. Z czasem jednak gdy psiak rośnie jego gryzienie staje się coraz bardziej dokuczliwe.
jak zatem zapobiec utrwalaniu tego zachowania?
– przede wszystkim NIGDY, absolutnie nigdy, nie bawimy się z psem przy użyciu samych rąk. Zamiast zaczepiać dłonią psa, lepiej weź zabawę, szarpak, lub maskotkę i baw się przy jej użyciu, aby pies nie kojarzył, że gryzienie rąk jest normalne i akceptowalne
– jeżeli podczas zabawy pies złapie rękę, natychmiast zwróć uwagę np mówiąc AŁA lub E-E i przerwij na kilka chwil zabawę oraz wycofaj swoją uwagę. To dla psa wyraźny sygnał, że gryzienie rąk nie przynosi żadnych korzyści
– gryzienie jest jedną z podstawowych i wrodzonych potrzeb psa, którą musi w jakiś sposób zrealizować. zapewnij psu atrakcyjne gryzaki – suszone uszy, kostki, zabawki itp.
– pokaz psu, że może nawiązywać kontakt z twoimi rękoma w inny sposób, poza gryzieniem – np posmaruj dłonie czymś pysznym i daj psu do wylizania
– naucz psa delikatnego obchodzenia się z rękoma. w tym celu możesz np powkładać między place smaczki i dać je psu do wyciągnięcia. Będzie musiał z wyczuciem użyć zębów by wydobyć smakołyki, jednocześnie nie gryząc ręki.
opracowanie własne dog-net
Hanna Bota, behawiorysta/trener psów